Πρόσφατα είχα την ευκαιρία να συμμετέχω σε μία καμπάνια γνωστού ελληνικού οργανισμού για την οικολογική ευαισθητοποίηση και ενημέρωση του ελληνικού κοινού με σκοπό όλο και περισσότεροι άνθρωποι να εμφυσήσουν στην ουσία της ανακύκλωσης ως τρόπο ζωής και να μην την αντιμετωπίζουν ως ένα hobby με το οποίο ασχολούνται στον ελεύθερο χρόνο τους.
Μέσα από συζητήσεις που είχα με υπαλλήλους του οργανισμού στη προσπάθεια προώθησης της καμπάνιας για το περιβάλλον και καταγράφοντας τις κινήσεις τους κατά τη διάρκεια και μετά την ολοκλήρωση του γεύματος τους στο εστιατόριο του κτιρίου σκέφτηκα μονο αυτό: "Τι τρέχει με αυτόν το λαό;"
Την ίδια στιγμή που σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη η ανακύκλωση έχει καθιερωθεί ως μια αυστηρή διαδικασία που οφείλουν να ακολουθούν όλοι οι άνθρωποι, στην Ελλάδα κάδοι απορριμάτων και ανακύκλωσης είναι ένα και το αυτό. Όταν είναι γεμάτος ο ένας κάδος τι πιο εύκολο από το να τα πετάξουμε στον άλλον που ειναι άδειος;
Από τις πιο αφοπλιστικές απαντήσεις που άκουσα μέσα από αυτή την ενέργεια ήταν η φράση "Εγώ κάνω ανακύκλωση στο σπίτι μου. Πρέπει να κάνω και στη δουλειά μου;" Ήταν σαν να συμπυκνώθηκε μέσα σε μια φράση όλη η "ελληναρίστικη" νοοτροπία.
Η στάση του ανθρώπου στο περιβάλλον είναι ενδεικτική της κοινωνικής συμπεριφοράς και κουλτούρας του εκάστοτε λαού. Πολιτισμός δεν είναι μόνο οι τέχνες και τα γράμματα, αλλά και η συμπεριφορά μας απέναντι στο συνάνθρωπο και στο περιβάλλον που ζούμε.
Δυστυχώς αυτό που διαπίστωσα μέσα από αυτή την περιβαλλοντική δράση είναι ότι η ανακύκλωση για την πλειονότητα των Ελλήνων αποτελεί μία περιττή διαδικασία ή για κάποιους ένα hobby που θα κάνουν για να περάσει η ώρα τους υποτιμώντας τη σημασία της για τη ζωή.
Η έλλειψη κυρώσεων ως τιμωρία στην ανεξέλεγκτη και επιβλαβή για το περιβάλλον ανθρώπινη δράση ειναι σίγουρα αποτρεπτική ως προς την ευαισθητοποίηση των ανθρώπων. Μεριμνώντας για το πλανήτη, μεριμνούμε και για τη ζωή μας, αφού η σχέση ανθρώπου και περιβάλλοντος είναι μια σχέση αλληλεξάρτησης.
Αν λαμβάναμε υπόψιν στο ελάχιστο τη ζημειά που προκαλεί στην ανθρώπινη υγεία η κακομεταχείριση του πλανήτη τότε η ανακύκλωση θα αποτελούσε όχι μόνο την αγαπημένη μας καθημερινή συνήθεια αλλά θα ήταν τρόπος ζωής.
