Ημέρα κατά του καπνίσματος:"Μαγκιά είναι να ζεις"

Γυρνούσατε από το κλαμπάκι με τους συμμαθητές σου και κάποιος βγάζει ένα πακέτο με τσιγάρα.Εσύ ξαφνιάζεσαι,γιατί δεν περίμενες ότι θα καπνίζει στην ηλικία σας.Οι φίλοι σου ανάβουν από ένα και είσαι ο μόνος που δεν δοκιμάζει.Κάθεσαι στην άκρη και τους κοιτάς.Ένας από αυτούς γυρνάει και σου λέει "Γιατί δεν καπνίζεις και εσυ;Θα μυρίσει η μαμά τα ρουχαλάκια σου;" και αρχίζουν να γελάνε όλοι μαζί.Συνεχίζει λέγοντας σου:"Μην είσαι βλάκας ρε,κάνε ένα.Είναι ωραίο"."Δεν μπορώ ούτε να το μυρίσω,αλλά αν δεν δοκιμάσω, θα με περάσουν για ηλιθιο και ότι φοβάμαι" σκέφτηκες.Προτίμησες να ακούσεις την δεύτερη σκέψη,για να γίνεις αποδεκτός από την παρέα σου και να μην σε κοροϊδεύουν.Ησουν απειρος και άρχισες να βηχεις.Αυτος που είχε το πακέτο σου είπε:"Έτσι είναι στην αρχή.Θα το συνηθίσεις!Αν δεν καπνίζεις,δεν είσαι άντρας".Την επόμενη ημέρα στο σχολείο μαζευτήκατε πίσω από το κυλικείο και δοκίμασες ξανά, για να αποδείξεις την "αντροσύνη"σου και έκτοτε έκανες κάθε μέρα  μέχρι που βρέθηκες να έχεις δικό σου πακέτο.Ποίος εσύ, που σιχαινόσουν την μυρωδιά του.Το είδες σαν μια προσωπική επανάσταση;Ούτε και εσύ ήξερες.
    65 χρονών σε ενα κρύο θάλαμο νοσοκομείου κάθεσαι και αναλογίζεσαι την τάχα εφηβική επανάσταση σου,την ανοησία που σε στοιχειώνει μια ολόκληρη ζωή και που οδήγησε στο σήμερα.Κάποτε ήσουν το παιδί που δεν άντεχε να μυρίζει το τσιγάρο και τώρα έφτασες στο σημείο να καπνίζεις για να ζεις.Σουρεάλ ε; Σκέφτεσαι τα ανεκπλήρωτα όνειρά σου,τη γυναίκα σου,που θα αφήσεις πίσω,τα παιδιά σου που δεν θα προλάβεις να τα δεις να φτιάχνουν τις δικές τους οικογένειες.Πόσα ωραία πράγματα δεν έζησες γιατί έλεγες "και αύριο εδώ θα είμαστε" και πόσες όμορφες στιγμές θα μπορούσες να ζήσεις ακόμα.Σε κάποια στιγμή νιώθεις όλα γύρω σου να παγώνουν,κοιτάς ψηλά και λες:"Αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω,δεν θα το άγγιζα ποτέ".Ήταν όμως αργά.

Όλα κάπως έτσι ξεκίνησαν.Και εσύ είχες την περιέργεια κάποτε να δοκιμάσεις.Η περιέργεια έγινε συνήθεια και ούτε που το κατάλαβες.Προσπάθησε να αλλάξεις το τέλος της παραπάνω ιστορίας.Γίνε κύριος του εαυτού σου και μην ανέχεσαι να γίνεσαι έρμαιο μιας εξάρτησης,που ορίζει το σώμα και το μυαλό σου σκοτώνοντας σε καθημερινά .
Μαγκιά είναι να ζεις και όχι να αυτοκτονείς συνειδητά.

Η αντιστασιακή πράξη που "δίχασε" την Ελλάδα

   30 Μαΐου 1941 και έχει περάσει ήδη ένας μήνας από την παράδοση της Αθήνας στους Γερμανούς. Δυο νέοι φοιτητές, ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας εκπροσωπώντας τον αγανακτισμένο και υπερήφανο ελληνικό λαό, που δακρύζει στην εικόνα της κυματιζόμενης ναζιστικής σημαίας παρακινούμενοι από το νεανικό και επαναστατικό τους πάθος αποφασίζουν να κατεβάσουν την γερμανική σβάστικα από το μνημείο της Ακρόπολης. Φυσικά η απόφαση αυτή δεν βασίστηκε σε μια επιπόλαιη σκέψη της στιγμής, αλλά σε ένα προμελετημένο σχέδιο, που εμπνεύστηκαν οι δυο νεαροί ένα ανοιξιάτικο σούρουπο, που κοιτούσαν την Ακρόπολη από το Ζάππειο. Από εκείνη την στιγμή άρχισαν να μελετούν στην Εθνική Βιβλιοθήκη ό,τι σχετικό υπάρχει με τον Ιερό Βράχο εξετάζοντας και την παραμικρή λεπτομέρεια, αφού τυχόν λάθος θα σήμανε το θάνατο τους. Το βράδυ της 30^ης Μαΐου του 1941 και αφού το ίδιο πρωί πληροφορήθηκαν την κατάληψη της Κρήτης από τους Γερμανούς, θέτουν το σχέδιο σε εφαρμογή.

     Η ώρα είναι 9.30 μ.μ. Ο Γλέζος και ο Σάντας πηδούν τα σύρματα, σέρνονται ως τη σπηλιά του Πανδρόσειου Άντρου και χρησιμοποιούν τις σκαλωσιές των αρχαιολόγων προκειμένου να ανεβούν. Προχωρούν προς τον ιστό της σημαίας και για καλή τους τύχη εκείνη τη στιγμή δεν υπάρχει κανένας φρουρός που θα μπορούσε να τους ανακαλύψει. Με γρήγορες κινήσεις κατεβάζουν το τεραστίων διαστάσεων σύμβολο του Γ' Ράιχ, διπλώνουν τη σημαία και ακολουθούν την ίδια διαδρομή προκειμένου να κατέβουν καταφέρνοντας να μη γίνουν αντιληπτοί για ακόμη μια φορά. Η ηρωική αυτή ενέργεια, που ήρθε να τονώσει το ηθικό του πληγωμένου έθνους καταγράφεται με τα πιο φωτεινά γράμματα στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας ως η πρώτη αντιστασιακή πράξη της κατοχής και το έναυσμα για την ίδρυση τον Σεπτέμβρη της ίδιας χρονιάς των δυο μεγάλων αντιστασιακών οργανώσεων, της ΕΑΜ και της ΕΔΕΣ.
    77 χρονιά μετά και παρά την διεθνή ιστορική αναγνώριση αυτού του γεγονότος  η υπόθεση Γλέζου-Σάντα συνεχίζει να αποτελεί προϊόν αλλεπάλληλων πολιτικών διαμαχών ανάμεσα σε αριστερά και δεξιά. Από την μια οι «αρνητές» του δεξιού μετώπου μιλούν για έναν «προπαγανδιστικό μύθο» της αριστεράς με σκοπό την ηρωωποίηση της και από την άλλη μεριά υποστηρικτές του αριστερού μετώπου απευθύνονται στους «αμφισβητητές» οπαδούς της δεξιάς με τους χαρακτηρισμούς «δωσίλογοι» και «γερμανοτσολιάδες», οι οποίοι αρνούνται να αποδεχτούν μια τέτοιου είδους ηρωική και πατριωτική πράξη από δυο «αριστερούς» νέους, αφού ανέκαθεν κατηγορούσαν την Αριστερά για «ανθελληνιστική» και «αντιπατριωτική» πολιτική.     

    Εκείνο στο οποίο θα έπρεπε να εστιάσουμε είναι η συμβολική χροιά αυτή της ενέργειας, η οποία δεν αποτυπώνει τον ηρωισμό και τον πατριωτισμό δυο νέων, αλλά την υπερηφάνεια ενός ολόκληρου λαου, που εκφράστηκε μέσω δυο εκπροσώπων του. Επομένως ως ένα ενιαίο έθνος με κοινά βιώματα και πληγές, ανεξάρτητο από κομματικές ιδεολογίες και συμφέροντα, που αγωνιζόταν μια ζωή ενάντια στον κατακτητή, εκείνο που πρέπει να αποζητάμε και πολύ περισσότερο να ευχόμαστε είναι αυτή η πράξη να έχει συμβεί όχι από κάποιον δεξιό ή αριστερό αλλά από κάποιον Έλληνα, γιατί σε περιόδους πολέμου ο ηρωισμός και ο πατριωτισμός δεν έχουν πολιτικό χρώμα.
   
    

6 λόγοι που αγαπώ να μένω στο κέντρο της Αθήνας

   Όσο σε κουράζει και σε στρεσάρει, τόσο το αγαπάς και δεν μπορείς να το αποχωριστείς. Η γλυκιά βαβούρα του, η πολυκοσμία, το καυσαέριο, το κυκλοφοριακό κομφούζιο και οι ιλιγγιώδεις ρυθμοί του σε ζαλίζουν, όσα χρόνια και αν μένεις εκεί. Αλλά όσο και να δυσανασχετείς, στην ιδέα του να ζήσεις μακριά από την ζωντάνια του κέντρου, σε πιάνει ένα «μίνι στερητικό». Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να το απεχθάνεσαι, αλλά πολλοί περισσότεροι για να το αγαπάς.

1.Δεν χρειάζομαι αυτοκίνητο

Για ποίο λόγο να ζεις στο κέντρο και να χρησιμοποιείς αμάξι; Καθόλου οικολογική συνείδηση; Είσαι στην πιο ευνοϊκή θέση για να χρησιμοποιήσεις τα Μ.Μ.Μ, αφού σε εξυπηρετούν προς πάσα κατεύθυνση. Είτε πας Χαλάνδρι, είτε Γλυφάδα διανύεις την ίδια απόσταση. Με λίγα λόγια άσε το αμάξι και χρησιμοποίησε λεωφορεία(καν’το για το περιβάλλον βρε αδερφέ).

2.Για τα σαββατοκύριακα στην Διονυσίου Αεροπαγείτου.

Μετά από μια κουραστική εβδομάδα, αυτό που χρειάζεσαι το σαββατοκύριακο είναι μια ευχάριστη βόλτα με την παρέα σου. Που θα βρεις καλύτερα από την Διονυσίου Αεροπαγείτου; Ο πιο περιζήτητος προορισμός της πόλης χειμώνα-καλοκαίρι για έναν όμορφο περίπατο κάτω από την Ακρόπολη. Αυτό που αποζητούν και ζηλεύουν όλοι οι Αθηναίοι, το έχεις δίπλα σου.

3. Για το πρωινό τρέξιμο στην Βασιλίσσης Σοφίας

Αν είσαι πρωινός και δη αθλητικός τύπος, τι πιο ευχάριστο από το να ξεκινήσεις την ημέρα σου με ένα χαλαρό τρεξιματάκι στη Βασιλίσσης Σοφίας; Δεν είναι απλά ένας από τους ωραιότερους δρόμους της πόλης ,αλλά και ένα «υπαίθριο μουσείο».Διασχίζοντας την συναντάς τους σημαντικότερους χώρους πολισμού της Αθήνας, από το Μέγαρο Μουσικής και το Μουσείο Μπενάκη μέχρι το Βυζαντινό και το Πολεμικό Μουσείο. Αθλείσαι και ταυτόχρονα θαυμάζεις και εκτιμάς την αξία της πόλης σου.

4.Γιατι λατρεύω να ψωνίζω στην Ερμού

Ποία εμπορικά κέντρα; Κάθε γνήσιος κάτοικος του κέντρου, που σέβεται τον εαυτό του, δεν διανοείται να κάνει τα ψώνια του πουθενά αλλού πέρα από την Ερμού. Όχι γιατί είναι ο πιο εμπορικός δρόμος της Αθήνας, αλλά επειδή ψωνίζεις και ψυχαγωγείσαι ταυτόχρονα. Ανά πάσα στιγμή θα συναντήσεις πλανόδιους μουσικούς, που απευθύνονται σε όλα τα μουσικά γούστα, αφού θα ακούσεις από Beatles μέχρι Γιάννη Χαρούλη, καθώς και street dancers που δίνουν το δικό τους show είτε σε κάποια γωνιά της Ερμού, είτε μπροστά από την Καπνικαρέα, για να προσελκύσουν όσο το δυνατόν περισσότερους περαστικούς. Λατρεύω την Ερμού για όλα αυτά, αλλά πολύ περισσότερο, γιατί παρ’όλες τις εκσυγχρονιστικές αλλαγές της υπάρχει πάντα κάτι, που θα σου θυμίζει την Αθήνα του χθες, από τον νοσταλγικό ήχο της λατέρνας, που ζωντανεύει την δεκαετία του 50’ και του 60’ μέχρι καταστήματα, που αποτελούν σήμα κατατεθέν του δρόμου πάνω από έναν αιώνα, όπως ο «Αλεξανδράκης».

5.Είσαι μια ανάσα από τα πιο πολυσύχναστα στέκια της πόλης

Ανέκαθεν το κέντρο ήταν και «κέντρο» συνάντησης όλων των κοινωνικών, ηλικιακών και πνευματικών ομάδων. Στέκια που απευθύνονται σε όλα τα γούστα, από την «ελίτ» της πόλης, αν μπορούμε να πούμε πως υπάρχει ελίτ στην σύγχρονη Ελλάδα, μέχρι τους «αλήτες» και από τα πιτσιρίκια του Γυμνασίου μέχρι τους πιο ηλικιωμένους. Από τον πιο απαιτητικό μέχρι τον πιο alternative όλοι θα βρουν το δικό τους καταφύγιο-στέκι για να ψυχαγωγηθούν. Το Κολωνάκι των «κυριλέ», τα Εξάρχεια των «επαναστατών» και το Γκάζι των «εναλλακτικών». Αυτή είναι και η γοητεία του κέντρου. Δεν έχει ένα ύφος, αλλά πολλά. Για αυτό δεν θα το βαρεθείς ποτέ.

6.Διατηρεί ένα κομμάτι της "παλιάς" Αθήνας

Αναβιώνει εικόνες μιας vintage εποχής.Περπατώντας στο Θησείο μεταπηδάς απότομα από τη σύγχρονη Αθήνα, στην Αθήνα του Σωκράτη και του Περικλή. Συνεχίζοντας στην Πλάκα βαδίζεις στην Αθήνα του 50' και νιώθεις σαν πρωταγωνιστής σε ταινία του Τζαβέλλα και του Κακογιάννη. Εποχές διαδέχονται η μια την άλλη και συνθέτουν ένα τοπίο ανεκτίμητης και διαχρονικής αξίας, που θα λατρεύεις πάντα να εξερευνάς.

Θερινό πρόγραμμα δωρεάν απασχόλησης για τα παιδιά του Δήμου Ζωγράφου

  Σίγουρα η πλειονότητα των παιδιών τρομάζει στο άκουσμα της φράσης "Διακοπές στα σχολεία",αφού περιμένουν με ανυπομονησία την ολοκλήρωσή του διδακτικού έτους, για να απαλλαγούν από τις μαθητικές υποχρεώσεις και να αφιερωθούν στο παιχνίδι.

   Μετά την επιτυχή προσέλευση των τελευταίων δύο ετών,ο Δήμος Ζωγράφου συνεχίζει για τρίτη χρονιά το πρόγραμμα "Διακοπές στα σχολεία" στα έξι σχολικά συγκροτήματα της περιοχής για παιδιά ηλικίας 6-12 ετών.Σκοπός της ενέργειας αυτής δεν είναι να επιτείνει τον "εφιάλτη" του διαβάσματος,αλλά να προσφέρει και φέτος δημιουργική απασχόληση στους μικρούς μας φίλους,οι οποίοι θα έχουν την ευκαιρία μέσα από ενδιαφέρουσες δραστηριότητες να ψυχαγωγηθούν και να αξιοποιήσουν ποιοτικά τον ελεύθερο χρόνο τους κατά τη θερινή περίοδο.
    Το πρόγραμμα επανέρχεται με αναβαθμισμένες δράσεις και θα διαρκέσει έξι εβδομάδες,απο 18 Ιουνίου έως 27 Ιουλίου χωρίς οικονομική επιβάρυνση,ενώ τα κέντρα απασχόλησης θα λειτουργούν Δευτέρα-Παρασκευή από τις 7:30 έως τις 16:30.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε το επίσημο site του Δήμου Ζωγράφου:https://www.zografou.gov.gr/διακοπεσ-στα-σχολεια/

"Στα ύψη" η παιδική παχυσαρκία στην Ελλάδα

 

     Η Ελλάδα βρίσκεται στη κορυφή της λίστας με τα υψηλότερα ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας στην Ευρώπη μοιράζοντας την "πρωτιά" με την Μάλτα και την Ιταλία.
     
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας(ΠΟΥ) παρουσίασε στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μελέτη της Παχυσαρκίας στη Βιέννη τα τελευταία στοιχεία των ετών 2015-2017 και το αποτέλεσμα που προκύπτει είναι,πως ένα στα πέντε παιδιά στην Ευρώπη είναι παχύσαρκο σε ποσοστό 18-21% ανάλογα με τη χώρα.
  
  Μεταξύ άλλων στο συνέδριο τονίστηκε το πόρισμα της νέας έκθεσης του Παγκόσμιου Ταμείου Έκθεσης για τον Καρκίνο(WCRF),ότι οι υπέρβαροι και οι παχύσαρκοι κινδυνεύουν με 12 διαφορετικούς καρκίνους,πέντε περισσότερους απ'οτι πριν μια δεκαετία.Οι καρκίνοι αυτοί είναι του ήπατος,του προστάτη,των ωοθηκών,του οισοφάγου,του στόματος,του στομάχου,του παγκρέατος,του εντέρου,του μαστού, της ουροδόχου κύστης και της μήτρας.

  Η μελέτη επισημαίνει ότι η σωματική αδράνεια σε συνδυασμό με το γρήγορο και επεξεργασμένο φαγητό,που ευνοούν την αύξηση βάρους,οδηγούν σε δραματικές αυξήσεις των καρκίνων διεθνώς. Συμπέρασμα;1 στους 6 θανάτους παγκοσμίως οφείλεται στον καρκίνο.
   Ο δρα Ζοάο Μπρέντα, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Γραφείου του ΠΟΥ για την Πρόληψη και τον Έλεγχο των Μη Μεταδιδόμενων Ασθενειών, δήλωσε ότι «σε χώρες όπως η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ελλάδα, παρόλο που τα ποσοστά είναι υψηλά, έχει υπάρξει μια σημαντική μείωση, που οφείλεται στην πολύ σημαντική προσπάθεια, την οποία αυτές οι χώρες έχουν κάνει τα τελευταία χρόνια για τον έλεγχο της παιδικής παχυσαρκίας».
   Σε χώρες όπως η Νορβηγία,η Λετονία,η Γαλλία και η Δανία παρατηρήθηκαν τα χαμηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας από 5-9%.

Που θα πάμε το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος;-5 αγαπημένοι προορισμοί μια ανάσα από την Αθήνα

Το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος πλησιάζει και επιτέλους θα πάρεις μια ανάσα από την καθημερινή ρουτίνα(δουλειά-σπίτι-δουλειά). Μην μου πεις ότι θα μείνεις σπίτι; Σίγουρα θα σκέφτεσαι «που να φεύγουμε τώρα και να ξοδεύουμε χρήματα;». Αγαπητέ/η μου ο Έλληνας ήξερε πάντα να περνά καλά και χωρίς χρήματα. Τώρα θα αλλάξει; Παράβλεψε τους μετεωρολόγους, που βάλθηκαν να σε πανικοβάλλουν μιλώντας για βροχερό τριήμερο και οργανώστε με την παρέα σου μια σύντομη εξόρμηση εστω για μια μέρα.Όταν υπάρχει καλή διάθεση πάντα περνάς υπέροχα και ας ρίχνει «καρέκλες». Δεν πτοούμαστε. Για να μην κουράζεσαι να ψάχνεις που μπορείς να πας, θα σου προτείνω πέντε δελεαστικούς και οικονομικούς προορισμούς για μια σύντομη απόδραση και μάλιστα κοντά στην Αθήνα. 

Προειδοποίηση! Πέντε στα πέντε είναι παραθαλάσσιοι προορισμοί, οπότε οι βουνίσιοι τύποι ή οι αλλεργικοί στη θάλασσα προλαβαίνετε να την κάνετε πριν ξεκινήσω.

1.Εύβοια-(Πάμε στα σίγουρα)

Δοκιμασμένη και σίγουρη επιλογή. Τα έχει όλα! Είναι οικονομική, είναι δίπλα(με το αυτοκίνητο θα έχεις φτάσει το πολύ σε μια ώρα ανάλογα με πόσα γκάζια πας) και προσφέρει ευρεία γκάμα από μέρη, που θα λατρέψεις. Αξίζει να γυρίσεις Ερέτρια, Χαλκίδα και Κάρυστο, να κάνεις μπάνιο στους καταρράκτες. Φυσικά μην παραλείψεις τα Λιχαδονήσια, τις «Σεϊχέλες της Ελλάδας» και μην ξεχάσεις να βγάλεις selfie με τις φώκιες.

2.Αγκίστρι-(Το απόλυτο σκηνικό κοντινών διακοπών)

Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ένας από τους αγαπημένους τουριστικούς προορισμούς και κυρίως της νεολαίας, όταν σχεδιάζουν να αποδράσουν για ένα σαββατοκύριακο. Είναι ότι πρέπει. Μικρό, φθηνό αλλά καθόλου βαρετό με οικονομικά ξενοδοχεία, «παραδεισένιες» παραλίες και γραφικά ταβερνάκια. Η απόσταση από τον Πειραιά το κάνει προτιμότερη επιλογή και από την πλαζ της Βούλας. Να πας σίγουρα στην Χαλικιάδα.Σύντομα επειδή θα σου ανοίξει η όρεξη,λίγο το θαλασσινό νερό, λίγο κρασί και το αγόρι μου σπεύσε άμεσα στη Σκάλα και συγκεκριμένα στα «Δελφίνια» για τον πιο νόστιμο ψαρομεζέ.

3.Κέα-(Ο παράδεισος του περιπατητή)

Αν προτιμάς Κυκλάδες, δεν υπάρχει καλύτερο από την Κέα. Μόνο μια ώρα από το Λαύριο περιμένει τους λάτρεις των περιπάτων να περιηγηθούν στις ομορφιές της. Επομένως αν περπατάς ασταμάτητα είναι ό,τι πρέπει  για εσένα. Όργωσε το άνετα. Μόνο φρόντισε και η παρέα σου να έχει τις ίδιες αντοχές και να μην γκρινιάζει κάθε τόσο ότι κουράστηκε.

4.Ναύπλιο-(Η Νάπολη της Ελλάδας)

Αγαπημένη, κλασσική  διαχρονική επιλογή. Η στάνταρ απάντηση στο ερώτημα «Τι θα κάνουμε το σκ;». Μόνο δυο ώρες από την Αθήνα. Νομίζω ότι δεν χρειάζονται συστάσεις.

5.Σούνιο-(Το νησί της Αττικής)

Τώρα αν δεν θες να αποδράσεις όλο το τριήμερο, γιατί αγαπάς την Αθήνα τόσο που δεν μπορείς να την αποχωριστείς(προφανώς θα είσαι άρρωστος) υπάρχουν προσιτές επιλογές και εδώ γύρω…Ανέκαθεν το Σούνιο ήταν αγαπημένος  προορισμός για μια μονοήμερη εκδρομή για όσους γνωρίζουν καλά την Αττική. Και αφού πας που πας, θα είναι σφάλμα να μην επισκεφτείς το Ναό του Ποσειδώνα, που αποτελεί πόλο έλξης  για τουρίστες από όλο τον κόσμο

Ετοίμασε αποσκευές και φύγαμε για τριήμερο!

Η Γιορτή των Λουλουδιών "ανθίζει" στο Πάρκο Γουδη

  Μπορεί το καλοκαίρι να ήρθε νωρίτερα,στο Πάρκο Γουδί όμως τα αρώματα και τα χρώματα της άνοιξης ήρθαν για να μείνουν μέχρι τις 3 Ιουνίου στη πιο "ευωδιαστή" γιορτή της πόλης,που διοργανώνει ο Δήμος Ζωγράφου.

Καθημερινά από τις 10 το πρωί μέχρι τις 10 το βράδυ οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να περιηγηθούν στα περίπτερα δεκάδων εκθετών και σε μία μεγάλη ποικιλία φυτών της αρεσκείας τους.

Στο χώρο της έκθεσης παραδίδονται μαθήματα πρωτότυπων κατασκευών και ανθοδετικών συνθέσεων, ενώ όλοι οι επαγγελματίες που συμμετέχουν δίνουν χρήσιμες συμβουλές για περιποίηση και φροντίδα των φυτών .

Τα Σαββατοκύριακα, το παραδοσιακό τρενάκι του Δήμου,σφυρίζει δυνατά από τις 6 το απόγευμα μέχρι τις 9 το βράδυ μεταφέροντας τον κόσμο από τους δρόμους της πόλης του Ζωγράφου, στο πάρκο Γουδή.

Στη διάρκεια της έκθεσης πραγματοποιούνται παράλληλες πολιτιστικές δράσεις για ενήλικες και παιδιά (συναυλίες, χορευτικά δρώμενα, έκθεση φωτογραφίας, παραστάσεις σαπουνόφουσκας, κ.α.)

Αν θέλετε λίγο χρώμα και άρωμα στη ζωή σας δεν έχετε απο το να επισκεφθείτε την έκθεση μαζί με την οικογένεια ή την παρέα σας, να απολαύσετε υπέροχες βόλτες στο πάρκο Γουδή και να παρακολουθήσετε προσεγμένες πολιτιστικές εκδηλώσεις.

Για περισσότερες πληροφορίες μπείτε στο:http://www.mononews.gr/city-stories/giorti-louloudion-2018-i-pio-polichromi-anthokomiki-ekthesi-ston-dimo-zografou

Σερ Λόρενς Ολίβιε: Ο"λόρδος"της υποκριτικής,ο θυελλώδης έρωτας με τη Βίβιαν Λι και η"κρυφή" έλξη για τη Μαρία Κάλλας

Λόρενς Κερρ Ολίβιε ή αλλιώς Βαρόνος Ολίβιε,ο θρυλικός Βρετανός ηθοποιός που έμελλε να γίνει κινηματογραφικό και θεατρικό σύμβολο ενος ολόκληρου αιώνα.

 
  Γεννήθηκε στο Ντόρκινγκ του Λονδίνου το 1907 και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.Διακρίθηκε για τις ερμηνείες του στους σπουδαιότερους σαιξπηρικούς ρόλους,όπως "Αμλετ","Βασιλιά Ληρ" και "Μάκβεθ".Το όνομα του ταυτίστηκε με το βρετανικό θέατρο καθώς θεωρείται από τους σημαντικότερους Βρετανούς θεατρανθρώπους. Συνεργάστηκε διαδοχικά με το Θέατρο Ρεπερτορίου του Μπέρμιγχαμ το 1926, το Βασιλικό Θέατρο το 1934, το Ολντ Βικ το 1937 και απο το 1944 έως το 1945,  το θέατρο Σαιντ Τζέιμς και το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας, του οποίου διετέλεσε διευθυντής από το 1963 έως το 1973 σκηνοθετώντας και πρωταγωνιστώντας σε σημαντικές παραστάσεις.Εκανε μαθήματα στο Central School of Speech Training and Dramatic Art,ενω το σημαντικό έργο με το οποίο έκανε ντεμπούτο στο σανίδι είναι το Private Lives το 1930 του Νόελ Κάουαρντ.

Η κινηματογραφικη καριέρα

Η κινηματογραφική του καριέρα ξεκινά στις ΗΠΑ και συνεχιζεται στην Αγγλία.Το όνομα του καθιερώνεται στον κινηματογράφο και επίσημα το 1939 με την ερμηνεία του στην ταινία του Γουίλιαμ Γουάιλερ Ο Πύργος των Καταιγίδων.Ακολούθησαν πολλές ταινίες ακόμα με σημαντικότερες τη Ρεβέκκα,τον Σπάρτακο,το  Χαρτούμ,τον Άνθρωπο από το Κρεμλίνο και το Ανθρωποκυνηγητό. Έλαβε εννιά υποψηφιότητες για όσκαρ Α' Αντρικού Ρόλου, το οποίο και κέρδισε μια φορά το 1948 για την ταινία Άμλετ ενω την ίδια χρονιά κέρδιζει και το Όσκαρ καλύτερης ταινίας με την ιδιότητα του παραγωγού για την ίδια ταινία.Βραβεύτηκε επίσης με δύο τιμητικά Όσκαρ, ένα το 1947 για το επίτευγμα της παραγωγής και της σκηνοθεσίας της ταινίας Ερρίκος ο 5ος (The Chronicle History of King Henry the Fifth with his Battell at Agincourt in France) και ένα το 1979 για το σύνολο του έργου του,ενω υπήρξε επίσης υποψήφιος και για όσκαρ Β' ανδρικού ρόλου για την ταινία του 1976 Ανθρωποκυνηγητό (The Marathon Man). Το 1970 γίνεται μέλος της Βουλής των Λόρδων και ο πρώτος ηθοποιός που τιμάται με αυτόν τον τίτλο, ενώ το 1979 του απονεμήθηκε τιμητικό βραβείο για την καλλιτεχνική του προσφορά.Το 1981 τιμήθηκε με το αγγλικό παράσημο του Τάγματος της Τιμής.Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον έχει κατατάξει 14ο στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών.

Οι έρωτες της ζωής του, η θυελλωδης σχέση με τη Βίβιαν Λι και ο "κρυφός" έρωτας για τη Μαρία Κάλλας

Στις 25 Ιουλίου 1930 παντρεύεται την Τζιλ Έσμοντ,με την οποία αποκτά ένα γιο, τον Τάρκιν.Το 1940 χωρίζουν και την ίδια χρονιά παντρεύεται την ηθοποιό του Όσα Παίρνει ο Άνεμος, Βίβιαν Λι, με την οποία θα μείνουν μαζί 20 χρόνια μέχρι το 1960,όπου χωρίζουν.Πρόκειται για μια θυελλώδη σχέση με ομηρικούς καβγάδες,πάθος και ένταση,που στιγμάτισε και τους δύο.Για τον Ολίβιε δεν θα έλεγα με σιγουριά οτι η Λι υπήρξε ο μεγάλος έρωτας  της ζωής του, για την Λι ομως ο Ολίβιε ηταν ο άνθρωπος της μέχρι το τέλος της ζωής της. Χαρακτηριστικά είχε πει "Θα προτιμούσα να ζήσω μια σύντομη ζωή με τον Λάρι (Ολίβιε), από το αντίκρισμα ενός μακριού δρόμου χωρίς εκείνον".
  Ο τρίτος και τελευταίος του γάμος έγινε στις 17 Μαρτίου 1961 με την ηθοποιό Τζόαν Πλοουράιτ,με την οποία απέκτησε ένα γιο και δύο κόρες. Ο Ολίβιε δεν ήταν πιστός στους γάμους του, καθώς πάντα διατηρούσε εξωσυζυγικές σχέσεις, τόσο με γυναίκες όσο και με άνδρες, όπως ο Ντάνι Κέι και ο Νόελ Κάουαρντ.
  Ίσως λίγοι να γνωρίζουν και το σύντομο ειδύλλιο με την ντίβα της όπερα,Μαρία Κάλλας.Στην προσωπική συλλογή της που παρουσιαστηκε πριν λιγο καιρο στο Ίδρυμα Θεοχαρακη μεταξύ άλλων έχει διασωθεί και μια επιστολή που της είχε στείλει ο ίδιος εκφραζοντας την έλξη και το θαυμασμό του για το ήθος και την ποιότητα του χαρακτήρα της.

Ο Λόρδος Ολίβιε απεβίωσε στο Στεινιν του Δυτικού Σάσσεξ,στην Αγγλια,από επιπλοκές εξαιτίας νευρομυϊκής διαταραχής και καρκίνου και ενταφιάστηκε στο Αββαείο Ουεστμίνστερ στο Λονδίνο.
  Υποκριτικά "μεγέθη" σαν τον Λόρενς Ολίβιε εμφανίζονται κάθε 50 χρόνια και θυμίζουν ότι ηθοποιός γεννιέσαι,δεν γίνεσαι.