4 Ιουλίου 2004 η Ελλάδα βιώνει μία πρωτόγνωρη επιτυχία στην ιστορία του ποδοσφαίρου της,αφού η εθνική ομάδα για πρώτη φορά στα χρονικά κατακτά το Euro στη Πορτογαλία αφήνωντας όλη την Ευρώπη άφωνη και τους Έλληνες να πανηγυρίζουν από ευτυχία.
Μια ημέρα που χαράχθηκε για πάντα στη μνήμη μας,αφού η "μικρή" μας χώρα πηγαίνοντας κόντρα σε όλα τα προγνωστικά,που την ήθελαν outsider,κατάφερε να αποτινάξει τα "μεγαθήρια" Ρωσία, Ισπανία,Πορτογαλία και να περάσει ύστερα από 24 χρόνια στο τελικό φέρνοντας τη πρωτιά στην Ευρώπη.Ακόμα ηχεί στα αυτιά μας η επική μετάδοση του Γιώργου Χελάκη και το αμίμητο ζητοκραύγασμα μετά το νικητήριο γκολ του Άγγελου Χαριστέα.Ακόμα θυμόμαστε τους πρωταγωνιστές της βραδιάς, Ζαγοράκη,Μπασινά,Χαριστέα,Φύσσα,Δέλλα,Καραγκούνη,Κατσουράνη,Γιαννακόπουλο,Νικοπολίδη,Σεϊταρίδη,Καψή και Βρύζα να υψώνουν συγκινημένοι το κύπελλο ξεσηκώνοντας το σταδιο Ντα Λουζ.
Αδιαμφισβήτητα ο πρωταγωνιστής όλων και εκείνος στον οποίο οφείλεται η άριστη παρουσία της εθνικής ομάδας καθ'ολη τη διάρκεια του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος δεν ήταν άλλος από το "σωτήρα"-προπονητή Ότο Ρεχάγκελ,ο άνθρωπος που κατάφερε με τη καθοδήγηση του να ανέβασει ψηλά την Ελλάδα και να την κάνει όχι μονο υπολογίσιμη δύναμη αλλά και πρώτη ευρωπαϊκή ομάδα ύστερα από μια περίοδο παρακμής της όπως η απογοητευτική συμμετοχή της στο μουντιάλ του 1994.
Όλοι μαζί έγιναν το dream team του Ελληνικού Ποδοσφαίρου και οι κεντρικές μορφές για ολόκληρο το καλοκαίρι με τα μίντια και τους θαυμαστές να αναπαράγουν διαρκώς το γεγονός με τραγούδια,συνθήματα,διαφημίσεις,ενώ δεν υπήρξε παιδικό δωμάτιο που να μην είχε αφίσα με τη περίφημη ενδεκάδα.
Επανερχόμενοι στο σήμερα η ημέρα αυτή έχει μείνει μια "φωτεινή" σελίδα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου,που μας θυμίζει περασμένα μεγαλεία και μας κάνει να νοσταλγούμε την εποχή ακμής του ελληνικού αθλητισμού με την ελπίδα ότι κάποτε θα ξανανιώσουμε την υπερηφάνεια εκείνης της στιγμής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου