Για τα παιδιά που δεν πρόλαβαν να παίξουν

 Ο Γιώργος και η Μαρίνα ξύπνησαν,έφαγαν το πρωινό, που τους ετοιμάζει κάθε πρωί η μαμά τους και πήγαν στο σχολείο.Την ίδια στιγμή ο Μοχαμεντίν και η Χέμα έχουν ξεκινήσει ήδη να δουλεύουν, για να εξασφαλίσουν το σημερινό τους γεύμα. Ο Γιώργος και η Μαρίνα θα παίξουν με τους φίλους τους,ενώ ο Μοχαμεντίν και η Χέμα δεν ξέρουν τι είναι «παιχνίδι».Ποτέ δεν έπαιξαν και ποτέ δεν πήγαν σχολείο,γιατί κάποιοι τους ανάγκασαν να μεγαλώσουν πρόωρα, στερώντας τους το δικαίωμα στη μόρφωση και τη ξεγνοιασιά,που αρμόζει στην ηλικία τους.

   100 εκατομμύρια παιδιά δεν πάνε σχολείο λόγω παράνομης εργασίας.1,2 εκατόμμυρια πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης ενός καλά οργανωμένου δικτύου, που έχει στήσει μια γέφυρα μεταφοράς παιδιών από τις αναπτυσσόμενες στις βιομηχανικά αναπτυγμένες χώρες,ενώ 22 χιλιάδες πεθαίνουν ετησίως από αιτίες που σχετίζονται με την εργασία. Εγκληματικά νούμερα που αυξάνονται στο πέρασμα του χρόνου με αποτέλεσμα όλο και περισσότερα παιδικά χαμόγελα να σβήνουν.Χώρες όπως η Αργεντινή, η Βραζιλία, η Γουατεμάλα το Μπαγκλαντές, η Βολιβία και το Περού με χρόνια παράδοση στη παιδική εργασία επιτείνουν αυτό το επικίνδυνο φαινόμενο  υποχρεώνοντας τα παιδιά είτε να εργάζονται κάτω από άθλιες συνθήκες σε ορυχεία και χωματερές, είτε να λαμβάνουν μέρος σε παραστρατιωτικές οργανώσεις με κίνδυνο τη ζωή τους. Η Ινδία, η δεύτερη ταχύτερα αναπτυσσομένη μεγάλη οικονομία στον κόσμο και η χώρα με τη μεγαλύτερη δύναμη παιδικής εργασίας εξακολουθεί να ακολουθεί πολιτική αντίστασης στη πλήρη απαγόρευση της με τη δικαιολογία ότι αυτό θα μπορούσε να βλάψει τα φτωχά νοικοκυριά, που εξαρτώνται από οικογενειακές επιχειρήσεις.

Η "ενοχοποίηση" της σοκολάτας
 
  Ίσως μια ισχυρή αφορμή για να σταματήσουν πολλοί να τρώνε σοκολάτες να είναι το αποτέλεσμα της έρευνας μιας ομάδας Ολλανδών δημοσιογράφων που διεξήχθη πέρυσι, η οποία φαίνεται να ενοχοποιεί την βιομηχανία σοκολάτας για συγκάλυψη της παιδικής εργασίας και εκμετάλλευσης.Παιδιά-σκλάβοι ζουν παγιδευμένα σε απομονωμένες φάρμες της Δυτικής Αφρικής και αναγκάζονται να δουλεύουν από 80 έως 100 ώρες την εβδομάδα πέφτοντας συχνά θύματα ξυλοδαρμού από τα αφεντικά τους,για να μαζεύουν τους πολυτιμότερους κόκκους από τα κακαόδεντρα και για να έχουμε εμείς την άνεση να γευόμαστε την πιο "γλυκιά" απόλαυση στο κόσμο.Το προϊόν που φέρνει την "ευτυχία" στην μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού και απευθύνεται κυρίως στο παιδικό κοινό,προκύπτει από τη «δυστυχία» ενός παιδιού.Τραγικό αλλά πραγματικό.

Η ελληνική πραγματικότητα

Με τη σειρά της η Ελλάδα είναι και εκείνη μία σταγόνα αυτού του ωκεανού,αφού σύμφωνα με έρευνα της Unicef κατατάσσεται στις αναπτυσσόμενες χώρες, που εφαρμόζουν ελλιπή και ανεπαρκή μέτρα για τη προστασία του παιδιού. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα δικαιώματα των ανήλικων εργαζομένων καταπατώνται και πέφτουν συχνά θύματα εκμετάλλευσης,κυρίως σε θέματα ωραρίου,συνθηκών εργασίας και ασφάλισης.
 
  Η 12η Ιουνίου καθιερώθηκε από την Διεθνή Οργάνωση Εργασίας ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά της Παιδικής Εργασίας με στόχο την καταπολέμηση αυτού του φαινομένου,που θέλει όλο και περισσότερα παιδιά να γίνονται φθηνά εργατικά χέρια και να περνούν τη ζωή τους έξω από τις σχολικές αίθουσες.Η σημερινή ημέρα είναι απλά μια αφορμή ευαισθητοποιησης.Το σημαντικό είναι η ευαισθητοποιηση αυτή να φέρει δραστικές λύσεις και να παλέψουμε για το δικαίωμα που έχουν όλα τα παιδιά σε μια ανέμελη ζωή.