Σταθερό σημείο αναφοράς της περιοχής του Ζωγράφου η Βίλα Κοτοπούλη δεσπόζει επιβλητικά στην οδό Παναγούλη πάνω από έναν αιώνα σαν ένα στολίδι που έμεινε αναλλοίωτο στο πέρασμα του χρόνου με ιστορία που αξίζει να εξερευνηθεί από γενιά σε γενιά.
Με τη πρώτη ματιά αυτό που κερδίζει τον περαστικό είναι η εξωτερική όψη της,που θυμίζει ελβετικό σαλέ διαφέρωντας από τις διασωθείσες βίλες της περιοχής,όπως του Ζωγράφου και του Βουγά.Ήταν από τα κομψότερα κτίρια της Αθήνας του 20' και πρωτότυπο για τα δεδομένα του κέντρου.Πολλοί θα περίμεναν από μια ακριβοπληρωμένη ηθοποιό της δικής της κλάσης μία κατοικία με πομπώδεις εκφράσεις.Τόσο η ίδια η Κοτοπούλη όσο και ο σύζυγός της,Γιώργος Χέλμης,από τον οποίο πήρε σαν γαμήλιο δώρο αυτή την εξοχική οικεία,απεχθάνονταν την επίδειξη πλούτου,κάτι που υποδεικνύει το λιτό, ανθρωπομετρικό αλλα συνάμα φινετσάτο στυλ του κτιρίου.Η ιδιαίτερη εξωτερική αρχιτεκτονική της είναι το έναυσμα για την εξερεύνηση και του εσωτερικού χώρου,εκεί όπου πλέον γίνεται ορατό το αντιφατικό ύφος της βίλας.Η Κοτοπούλη ήταν σπουδαία ηθοποιός,αλλά και μια αντιφατική προσωπικοτητα.Η αντιφατικότητα αυτή αποτυπώθηκε και στη διακόσμηση του κτιρίου.Το απλό και λιτό εξωτερικό στυλ έρχεται σε αντίθεση με πολυτελή στοιχεία της εσωτερικής διακόσμησης,όπως ήταν το χαμάμ με την εντυπωσιακη οροφή, που κατασκευάστηκε με επιθυμία της ίδιας.
Από γαμήλιο δώρο σε αστυνομικό τμήμα
Πέρα από την εξωτερική και εσωτερική αισθητική του κτιρίου αυτό που σε παρακινεί να το γνωρίσεις καλύτερα είναι η ιστορική του πορεία.Η βίλα Κοτοπούλη πέρασε από διάφορα στάδια ακμής και παρακμής.Βίωσε ένδοξες και εμπόλεμες καταστάσεις.Αν ήταν άνθρωπος, θα ήταν ταλαιπωρημένος αλλά σίγουρα χορτασμένος από τη ζωή. Από γαμήλιο δώρο και ησυχαστήριο της σπουδαίας ηθοποιού,εκεί όπου διοργάνωνε τις φημισμένες βεγγέρες της,έφτασε να γίνει τη περίοδο της κατοχής κατοικία Γερμανών αξιωματούχων, για να καταλήξει τη περίοδο της Χούντας σε αστυνομικό τμήμα με το υπόγειο της να χρησιμοποιείται για βασανιστήρια και προσωρινή φυλακή.Απο το 90' και μετά ένα μέρος του ανήκει στο Δήμο Ζωγράφου και ένα άλλο στο σωματείο Ελλήνων ηθοποιών,για το οποίο η Κοτοπούλη είχε δώσει τεράστιο αγώνα.Σήμερα χρησιμοποιείται σαν ένας απλός πολιτιστικός χώρος,που φιλοξενεί εκδηλώσεις με θέμα το βιβλίο,τη ζωγραφική και άλλες πολιτιστικές ενότητες.
Βαδίζοντας στο εσωτερικό του κτιρίου οι εικόνες του χθες αναβιώνουν. Το γραφείο της μοιάζει σαν να έφυγε για λίγο και θα επιστρέψει.Θαρρείς πώς θα ακούσεις τα γέλια από τις θρυλικές βεγγέρες ή θα την δεις να κατεβαίνει τις σκάλες προβάρωντας τους μονολόγους της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου