Διανύουμε την εποχή της απόλυτης συναισθηματικής ανεξαρτησίας. Έννοιες όπως η «φιλία» ηχούν στα αυτιά μας ως δυσεύρετα αγαθά που αποτελούν είδη προς εξαφάνιση. Ο σύγχρονος «παντοδύναμος» άνθρωπος δεν χρειάζεται ουσιαστικές κοινωνικές σχέσεις , αφού έχει την ικανότητα να στηριχτεί στις προσωπικές του δυνάμεις για να καλύψει το συναισθηματικό κενό και να επιλύσει προβλήματα, που υπό άλλες συνθήκες θα χρειαζόταν η συμβολή ενός φίλου. Πρέπει να σταθμίσεις πολλούς παράγοντες, αν θες να εντάξεις μια σχέση στη κατηγορία «φιλία», γιατί καλώς ή κακώς το μεγαλύτερο ρίσκο στις ανθρώπινες σχέσεις είναι ο ορισμός του συνανθρώπου σου σε «φίλο».
Η κοινωνική κρίση με τον επικείμενο ξεπεσμό των κοινωνικών σχέσεων τείνουν να υπονομεύουν τα στάνταρ της πραγματικής φιλίας και σε προτρέπουν να αναθεωρήσεις τις αντιλήψεις σου περί εμπιστοσύνης με αποτέλεσμα να αναζητάς εφήμερες παρέες , οι οποίες καλύπτουν απλά την ανάγκη της συντροφιάς. Άτομα με τα οποία θα βρείτε κοινά γούστα, κοινά θέλω, θα μοιραστείτε τις εξόδους σας και θα προσφέρετε χαρά ο ένας στον άλλον. Όσο μοναχικός και εσωστρεφής και να είσαι και να ισχυρίζεσαι ότι καλύπτεσαι από την ιδέα μιας παρέας, που σου προσφέρει απλή ψυχαγωγία, δεν μπορείς να αποποιηθείς τη φύση σου και η φύση σου είναι να είσαι κοινωνικό ον όχι με την έννοια της απλής συναναστροφής αλλά της ανάγκης να χτίσεις άρρηκτους δεσμούς με τους συνανθρώπους σου. Πολλές φορές αποκαλούμε φιλία τη παρέα που μας κάνει να αισθανόμαστε άνετα και περνάμε καλά. Φιλία δεν είναι να γίνεστε αποδεκτοί ο ένας από τον άλλον υιοθετώντας κοινές συνήθειες, αλλά να δέχεται ο ένας τις διαφορετικές αντιλήψεις του άλλου. Φίλος δεν είναι εκείνος που θα κάνεις χαβαλέ και θα ξενυχτήσεις, αλλά εκείνος που όσα χιλιόμετρα και αν σας χωρίζουν θα συζητήσεις τις μύχιες σκέψεις σου στις 3:00 τα ξημερώματα και θα σε συμβουλέψει με τη δική του αλήθεια, όσο και αν αυτή σε πονά πολλές φορές. Με λίγα λόγια φίλος είναι εκείνος που μπορεί να παραβλέψει τις αποτυχίες σου και να αντέξει τις επιτυχίες σου.
Όσο ανεξάρτητους και αν μας έχει κάνει το φαινόμενο της κρίσης των ανθρώπινων σχέσεων, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι οι παρέες μπορούν να καλύψουν την ουσιαστική επικοινωνία που προσφέρει μια φιλία.
Η κοινωνική κρίση με τον επικείμενο ξεπεσμό των κοινωνικών σχέσεων τείνουν να υπονομεύουν τα στάνταρ της πραγματικής φιλίας και σε προτρέπουν να αναθεωρήσεις τις αντιλήψεις σου περί εμπιστοσύνης με αποτέλεσμα να αναζητάς εφήμερες παρέες , οι οποίες καλύπτουν απλά την ανάγκη της συντροφιάς. Άτομα με τα οποία θα βρείτε κοινά γούστα, κοινά θέλω, θα μοιραστείτε τις εξόδους σας και θα προσφέρετε χαρά ο ένας στον άλλον. Όσο μοναχικός και εσωστρεφής και να είσαι και να ισχυρίζεσαι ότι καλύπτεσαι από την ιδέα μιας παρέας, που σου προσφέρει απλή ψυχαγωγία, δεν μπορείς να αποποιηθείς τη φύση σου και η φύση σου είναι να είσαι κοινωνικό ον όχι με την έννοια της απλής συναναστροφής αλλά της ανάγκης να χτίσεις άρρηκτους δεσμούς με τους συνανθρώπους σου. Πολλές φορές αποκαλούμε φιλία τη παρέα που μας κάνει να αισθανόμαστε άνετα και περνάμε καλά. Φιλία δεν είναι να γίνεστε αποδεκτοί ο ένας από τον άλλον υιοθετώντας κοινές συνήθειες, αλλά να δέχεται ο ένας τις διαφορετικές αντιλήψεις του άλλου. Φίλος δεν είναι εκείνος που θα κάνεις χαβαλέ και θα ξενυχτήσεις, αλλά εκείνος που όσα χιλιόμετρα και αν σας χωρίζουν θα συζητήσεις τις μύχιες σκέψεις σου στις 3:00 τα ξημερώματα και θα σε συμβουλέψει με τη δική του αλήθεια, όσο και αν αυτή σε πονά πολλές φορές. Με λίγα λόγια φίλος είναι εκείνος που μπορεί να παραβλέψει τις αποτυχίες σου και να αντέξει τις επιτυχίες σου.
Όσο ανεξάρτητους και αν μας έχει κάνει το φαινόμενο της κρίσης των ανθρώπινων σχέσεων, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι οι παρέες μπορούν να καλύψουν την ουσιαστική επικοινωνία που προσφέρει μια φιλία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου