Για πέντε λεπτά "άνθρωπος"

   Έφτασε λοιπόν αυτή η μία ημέρα εκ των 365 του έτους, που θα θυμηθούμε σαν λαός να σκεφτούμε ότι ανάμεσα μας υπάρχουν και άνθρωποι με ιδιαίτερες ανάγκες. Για άλλη μία χρονιά ευρείας γκάμας εκδηλώσεις αφιερωμένες στο θέμα ΑΜΕΑ θα κατακλείσουν την Αθήνα με το κόσμο να ανταποκρίνεται και να μεταδίδει πλήθος θετικών μηνυμάτων μέσω των social media και τους επιφανείς πολιτικούς να στέλνουν τις δικές τους σκέψεις αισιοδοξίας. Σκέψεις που προτιμούν να μείνουν σκέψεις.
  Η συγκίνηση μου για τη στήριξη του κόσμου είναι πολυ μεγάλη, σχεδόν "εμετική".
  Εντελώς ξαφνικά από το ένα λεπτό στο άλλο όλοι εκείνοι οι άνθρωποι έλαβαν μία αναλαμπή ή είναι πολύ πιθανόν να εστάλη η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος και ευαισθητοποιήθηκαν επί του θέματος αναπηρία. Φυσικά αυτή η επιφοίτηση ήρθε πέντε λεπτά μετά το παρκάρισμα σε μία από τις χιλιάδες ράμπες της πόλης. Αλλά ας θεωρήσουμε ότι πρόκειται για 750 άτυχα περιστατικά σε όλη την Ελλάδα. Λίγο οι κακοφωτισμένοι δρόμοι λίγο οι ανύπαρκτες ενδείξεις ΑΜΕΑ, ήταν απλά 750 άτυχες στιγμές, όπως χθες, όπως και το προηγούμενο μήνα. Γιατί δεν νοείται ο Ελληνας να σκέφτεται μόνο τον εαυτό του.

   Είναι πολύ εύκολο να κινητοποιείς έναν αγώνα συμπαράστασης πίσω από μία οθόνη και να δημοσιεύεις το επίπλαστο ενδιαφέρον σου μέσα από περιττά λόγια. Στη πραγματική ζωή θα σε ζορίσει να κάνεις πράξη τα λεγόμενα σου γιατί η καλοσύνη σου διήρκησε για πέντε  λεπτά, όσο χρόνο διήρκεσε για να γράψεις το post σου στο Facebook. Αφού συγκέντρωσες τα likes που ήθελες επανέρχεσαι στη πρώιμη κατάσταση σου. Έκανες το καθήκον σου σαν Έλληνας πολίτης που σέβεται το συνάνθρωπο του. Τώρα ποία ράμπα θα καταλάβουμε πάλι;
    Όταν το 1992 τα Ηνωμένα Έθνη καθιέρωσαν την Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία βασίστηκαν στο σεβασμό και τη προάσπιση των δικαιωμάτων ατόμων με σωματική αναπηρία. Με τα χρόνια όμως το φαινόμενο της αναπηρίας σε ψυχικό στάδιο άρχισε να βρίσκεται σε έξαρση με αποτέλεσμα να κάνουμε λόγο για ανάπηρες ψυχές, ανάπηρους χαρακτήρες και συμπεριφορές. Ίσως θα έπρεπε η 3η Δεκεμβρίου να μην αποτελεί μια τιμητική ημέρα για την αναγνώριση των ΑΜΕΑ ως μέρος του συνόλου αλλά μια αφορμή για τον εξαγνισμό των αναπήρων ψυχών. Γιατί η υπεροχή της ψυχικής αναπηρίας θα δυσκολεύει πάντα τη σωματική αναπηρία.